Zengin bir ülke olarak bilinen Türkiye'nin, ekonomik büyümesine rağmen içinde barındırdığı derin sosyal eşitsizlikler, birçok çocuğun hayatını olumsuz yönde etkiliyor. Yüzlerce yıllık romanlardan fırlamış gibi görünen bu durum, günümüzde gerçek bir sorun haline gelmiş durumda. Çeşitli araştırmalara göre, toplumun en dezavantajlı kesimini oluşturan çocuklar, yoksullukla yüzleşmek zorunda kalıyor. Aynı zamanda eğitim, sağlık ve diğer temel haklardan yeterince faydalanamayan bu çocuklar, gelecekteki yaşamlarını olumsuz etkileyen koşullarda büyümektedir.
2023 verilerine göre, Türkiye'de her dört çocuktan birinin yoksulluk sınırının altında yaşadığı belirtiliyor. Yoksul ailelerin çocukları; yeterli beslenme, eğitim ve sağlık hizmeti gibi temel ihtiyaçlardan yoksun kalırken, sosyal ve psikolojik sorunlar da bu tabloyun bir parçası haline geliyor. Ebeveynlerinin düşük gelirli işlerde çalışması, bu çocukların eğitimden uzak kalmalarına ve gelecekteki potansiyellerinin sınırlanmasına neden oluyor. Çocuk işçiliği, bir diğer çarpıcı gerçeklik olarak karşımıza çıkıyor. Birçok çocuk, ailelerinin geçimini sağlamak amacıyla çalışmak zorunda kalıyor ve bu durum, eğitim hakkını ihlal ediyor.
Bu trajik duruma çözüm bulmak için, hükümetin, sivil toplumun ve toplumun diğer kesimlerinin kolektif çaba göstermesi gerekiyor. Eğitim alanında feminist ve sosyal eşitlik yaklaşımını benimseyen politikaların uygulanması, çocukların hayatını doğrudan etkileyebilir. Ayrıca, sosyal yardımların daha etkin bir şekilde dağıtılması, dezavantajlı gruplara ulaşmanın yollarını açacaktır. Yoksullukla mücadelede atılacak adımlar, bu çocukların sağlık ve eğitim gibi temel haklarını kazanmalarına zemin hazırlayacaktır.
Bu sorunun çözülmesi için sadece devletin değil, bireylerin de sorumluluk alması gerekiyor. Yerel düzeyde, gönüllü projeler, kırtasiye yardımları, burs programları gibi aktivitelerle çocukların eğitimine destek olmak, toplumun sosyal dayanışma bilincini güçlendirecektir. Ayrıca, bu konudaki farkındalığın artırılması için yapılacak kampanyalar, halkın dikkatini çekmek ve toplumsal bir değişim yaratmak adına büyük önem taşıyor. Unutmamalıyız ki, zengin bir ülke olmamız, her çocuğun eşit fırsatlara sahip olması gerektiği gerçeğini değiştirmiyor. Dickens romanlarını andıran bu gerçek, aslında toplumumuzda çözülmeyi bekleyen bir yaradır ve herkesin katkısıyla iyileştirilebilir.
Son olarak, zengin bir ülkenin yoksul çocuklarına sahip olması, ülkemizdeki eşitsizliğin ve adaletsizliğin bir yansımasıdır. Bu soruna dikkat çekmek, farkındalık yaratmak, sosyal adaleti sağlamak için hepimizin üzerine düşen bir görevdir. Unutmayalım ki, sağlıklı ve eğitimli bir nesil, ülkelerin geleceğidir ve bu sadece zenginlerin değil, tüm toplumun sorumluluğudur. Umarız ki, bu çocukların sesi duyulur ve toplumumuzun kalbindeki yerini alır.
