Türkiye, tarım ve hayvancılık sektöründe önemli bir yere sahip olmasına rağmen, son zamanlarda çoban bulmakta büyük zorluk yaşamaya başladı. İşverenler, özellikle büyük işletmeler, 100 bin lira gibi yüksek maaşlarla çoban aradıklarını duyurdu. Ancak buna rağmen, başvuran sayısının beklenenin çok altında kalması, bu durumu merak uyandıran bir hale getiriyor. Peki, neden bu denli yüksek bir maaş sunulmasına rağmen yeterli aday bulunamıyor? İşte bu sorunun yanıtını irdeleyen detaylar...
Tarım ve hayvancılık sektöründe çalışanların sorunları geçmişten günümüze devam etmektedir. Çobanlık, Türk kültüründe önemli bir yer tutan meslek olmasına rağmen, günümüzde gençlerin bu mesleği tercih etmemesi birçok faktöre dayandırılabilir. Öncelikle, çobanlık işleri genellikle zorlu koşullarda çalışmayı gerektiriyor. Uzun saatler boyunca açık hava koşullarında, yağmur, kar veya aşırı sıcakta hayvanların bakımını yapmak, fiziksel olarak yorucu ve zorlayıcı olabilir. Bunun yanı sıra, çobanlık mesleğinin sosyal statüsü de toplumda genellikle daha düşük algılanmaktadır. Genç nesil, şehir hayatını, daha az risk ve daha yüksek sosyal prestij vaat eden diğer mesleklerle karşılaştırarak çobanlık mesleğini arka planda bırakma eğiliminde.
Yüz bin lira gibi yüksek maaşlar vaat edilse bile, bu mesleğe dönüş yapmayı teşvik etmek için daha fazla şeyin yapılması gerektiği kesin. Gençleri çobanlık yapmaya teşvik etmenin yolları arasında, bu mesleğin güçlendirilmesi ve görünürlüğünün artırılması yer alıyor. Tarım ve Orman Bakanlığı’nın da desteğiyle, teknik eğitimin artırılması ve modern çiftlik yönetiminin öğretilmesi bu konuda önemli bir adım olabilir. Bunun yanı sıra, çobanların sosyal güvenlik haklarının iyileştirilmesi ve çalışma koşullarının düzeltilmesi, gençlerin bu mesleği benimsemelerine yardımcı olabilir.
Kırsal kesimde yaşamak ve çalışmak, pek çok genç için zorlu olabilir. Özellikle şehirdeki yaşam standartları ve fırsatları göz önünde bulundurulduğunda, çobanlık gibi geleneksel mesleklerin çekiciliği azalıyor. Bu noktada, çobanlık işinin sağladığı imkanlar ve yaşam şartları da gözden geçirilmeli. Gençler, çobanlık yapmanın getirdiği fiziksel zorlukların yanı sıra, iş yaşamında karşılaşacakları detayları göz önünde bulundurmalıdır. Fiziksel zorluklar kadar, bu mesleğin sunduğu geleceğe dair belirsizlik de gençlerin bu alanda çalışmayı tercih etmemelerini sağlayan etkenlerden biri.
Sonuç olarak, Türkiye'de çobanlık pozisyonları için gereken yüksek maaşlar bile, aday bulmanın önündeki engelleri aşmamıza yetmiyor. Bu sorun, yalnızca işverenlerin değil, aynı zamanda ülke ekonomisinin ve tarım sektörünün geleceği açısından da dikkatle ele alınmalıdır. Gençlere yönelik bilinçlendirme kampanyaları, meslek tanıtımları ve teknik desteklerle, çobanlık mesleği tekrar canlanabilir. Eğer gerekli adımlar atılmazsa, bu durumun süregeldiği bir gerçek. Çiftlikler büyük maaşlar vaat etse de, çobanlık hala unutulmuş ve göz ardı edilmiş bir meslek olarak kalmaya devam edebilir.
