İsrail’in son dönemdeki saldırıları, sadece sivil yaşamı değil, aynı zamanda uluslararası insan hakları normlarını da derinden sarsıyor. Bu katliamlar sırasında hayata tutunmaya çalışan sağlık görevlileri, yardım çalışanları ve sivil savunma ekipleri, İsrail’in orantısız güç kullanımı karşısında yok sayıldı. Hayat kurtarma çabaları, onları hedef haline getirdi ve adeta bir kurban ritüeline dönüştü. Peki, bu olayların arka planında yatan nedenler nelerdir? İsrail’in stratejik hedefleri doğrultusunda masum insanların hayatları nasıl hiçe sayılıyor? İşte soruların yanıtları ve yaşanan trajedinin perde arkası.
İsrail'in askeri stratejisi, tarihsel olarak güç gösterisi ve caydırma politikaları üzerine inşa edilmiştir. Özellikle son yıllarda, Gazze Şeridi'ndeki operasyonlarda sivil kayıplar, stratejinin bir parçası haline gelmiş durumda. Askeri teknoloji ve istihbarat sistemleri, hedeflerin hassas bir şekilde belirlenmesini sağlasa da, bu süreçte masum insanların yok olması kaçınılmaz bir sonuç haline gelmektedir. Sivil unsurların hedef alınması, yalnızca bir kayıp değil; aynı zamanda düşman üzerindeki psikolojik etkiyi artırmayı amaçlayan bir yöntem olarak dikkat çekiyor. Hayat kurtaran sağlık ekipleri ve yardım çalışanlarının, çatışma bölgelerinde ön planda olması, onları da hedef haline getiriyor. Kamuoyuna yansıyan görüntüler ise uluslararası tepki topluyor. Ancak bu tepkiler, ne yazık ki İsrail'in uygulamalarını değiştirmiyor.
Birleşmiş Milletler ve diğer insan hakları kuruluşları, İsrail'in sivil kayıplara yol açan askeri eylemlerini sürekli olarak kınıyor. Ancak uluslararası ilişkilerdeki güç dengesizliği, bu tür raporların ve uyarıların geçerliliğini azaltıyor. Pek çok ülke, siyasi ve ekonomik çıkarlarına göre hareket ederken, insani değerlerin gölgelendiği bir tabloyla karşı karşıyayız. Sağlık çalışanlarının saldırıya uğraması, uluslararası hukukun ihlali anlamına geliyor. Hayat kurtarmak için sahada çalışan bu profesyoneller, artık çatışma alanlarında en savunmasız gruplar haline geldi. Toplumların göz yumması, İsrail’in bu tür eylemlerini meşrulaştırıyor. Dolayısıyla, gerçekleri maskelemek ve savaş suçlarını örtbas etmek, her iki taraf için de büyük bir risk oluşturuyor.
Türkiye ve diğer bazı ülkeler, uluslararası platformlarda bu durumu gündeme getiriyor. Yapılan basın açıklamaları, protestolar ve diplomatik girişimler, insan hakları ihlallerini durdurmak amacıyla önemli bir yer tutuyor. Ancak bu çabalar, somut bir değişim yaratmaktan uzak. Dolayısıyla, medya organlarının bu tür trajedileri daha fazla gündeme getirmesi, halkın bilgilendirilmesi ve harekete geçirilmesi adına büyük önem taşıyor.
Sonuç olarak, İsrail'de yaşanan bu trajik olaylar, hayat kurtarmaya çalışanların nasıl birer kurban haline geldiğini gözler önüne seriyor. Uluslararası toplumun daha aktif bir rol alması, insan haklarını ihlal eden bu tür uygulamaların sona erdirilmesi yönünde önemli bir adım olacaktır. Aksi takdirde, barış ve adalet hayalleri, sessiz çığlıklar arasında kaybolup gidecek.
