Ankara’da son zamanlarda giderek artan akran şiddeti, toplumun en genç kesimlerini ciddi bir tehdit altında bırakıyor. Okul ortamlarından sokaklara yayılan bu durum, sadece fiziksel değil, duygusal ve psikolojik sonuçlar da doğuruyor. Eğitimciler, veliler ve psikologlar, çocuk ve gençlerin sosyal becerilerinin gelişiminin önündeki en büyük engellerden biri olarak bu sorunu öne çıkarıyor. Peki, akran şiddeti nedir ve gençleri nasıl etkiliyor? Ankara'da yaşanan örneklerle birlikte bu sorulara yanıt arıyoruz.
Akran şiddeti, genellikle aynı yaştaki bireyler arasında meydana gelen ve birinin diğerine zarar vermeye yönelik davranışlarını kapsayan bir terimdir. Bu şiddet, fiziksel saldırılardan, sözlü tacizlere ve sosyal dışlanmaya kadar geniş bir yelpazeyi içerir. Eğitim kurumlarında sıkça görülen bu tür şiddet davranışları, gençlerin ruh sağlığı üzerinde ciddi etkiler yaratabilmektedir.
Son yıllarda yapılan araştırmalar, akran şiddeti mağduru olan çocuklarda kaygı, depresyon ve düşük özsaygı gibi psikolojik problemlerin sıklıkla görüldüğünü göstermektedir. Ayrıca, bu tür deneyimler öğrencilerin akademik başarılarını da olumsuz etkileyebilir. Öğrencilerin, sık sık şiddete maruz kaldıkları ya da şiddet uyguladıkları bir ortamda bulunmaları, okula olan motivasyonlarını azaltmakta ve öğrenim süreçlerini zorlaştırmaktadır.
Ankara’da akran şiddeti vakalarının artış göstermesi, şehirdeki aileleri, öğretmenleri ve ilgili kurumları harekete geçirmiştir. Yerel yönetimler, okullarda şiddetle mücadeleye yönelik eğitim programları düzenlemeye başlamış, öğrencileri bu konuda bilinçlendirmek için çeşitli seminer ve atölye çalışmaları organize etmiştir. Ancak bu önlemler, sorunun çözümünde yeterli olmamaktadır.
Uzmanlar, akran şiddetiyle başa çıkmak için sadece okullarda eğitim verilmesinin yeterli olmadığına dikkat çekiyor. Ailelerin çocuklarıyla iletişim kurmaları, duygusal destek sağlamaları ve çatışma çözme becerilerini geliştirmeleri gerektiği vurgulanıyor. Akran ilişkilerinin sağlıklı bir şekilde gelişimi için, hem ailelerin hem de okulların iş birliği içinde çalışması büyük önem taşıyor.
Ankara’da, gün geçtikçe artan bu sorunla baş etmenin en etkili yollarından biri, öğrencilerin sosyal ve duygusal becerilerini geliştirecek programların hayata geçirilmesidir. Okulların yanı sıra, sosyal hizmet veren kurumların ve toplum destek projelerinin de bu konuda aktif rol alması gerektiği belirtiliyor. Eğer gençlerin sağlıklı ilişkiler kurabilmesi ve şiddetten uzak bir ortamda büyüyebilmeleri istiyorsak, toplum olarak daha fazla duyarlılık göstermemiz elzemdir.
Sonuç olarak, Ankara'da akran şiddeti, sadece bireyleri değil, tüm toplumu etkileme potansiyeline sahip ciddi bir sosyal problemdir. Gençlerimizin güvenli ve sağlıklı bir ortamda yetişebilmeleri için, aileler, eğitimciler ve karar vericilerin ortak bir anlayış ve iş birliği içinde hareket etmeleri gerekmektedir. Unutulmamalıdır ki, toplumsal değişim ve çözüm, bireylerin bir araya gelmesiyle mümkündür.
